wycieńczony
Polish
Etymology
From wycieńczyć + -ony.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.t͡ɕɛɲˈt͡ʂɔ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔnɨ
- Syllabification: wy‧cień‧czo‧ny
Adjective
wycieńczony (comparative bardziej wycieńczony, superlative najbardziej wycieńczony, no derived adverb)
Declension
Declension of wycieńczony (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | wycieńczony | wycieńczona | wycieńczone | wycieńczeni | wycieńczone | |
| genitive | wycieńczonego | wycieńczonej | wycieńczonego | wycieńczonych | ||
| dative | wycieńczonemu | wycieńczonej | wycieńczonemu | wycieńczonym | ||
| accusative | wycieńczonego | wycieńczony | wycieńczoną | wycieńczone | wycieńczonych | wycieńczone |
| instrumental | wycieńczonym | wycieńczoną | wycieńczonym | wycieńczonymi | ||
| locative | wycieńczonym | wycieńczonej | wycieńczonym | wycieńczonych | ||
Further reading
- wycieńczony in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.