wspornik

Polish

Etymology

From wspora +‎ -nik.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfspɔr.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔrɲik
  • Syllabification: wspor‧nik

Noun

wspornik m inan

  1. (architecture) support, bracket, cantilever
    Synonym: podpora

Declension
Declension of wspornik
singular plural
nominative wspornik wsporniki
genitive wspornika wsporników
dative wspornikowi wspornikom
accusative wspornik wsporniki
instrumental wspornikiem wspornikami
locative wsporniku wspornikach
vocative wsporniku wsporniki

Further reading
  • wspornik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wspornik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.