współpracowniczka
See also: współpracowniczką
Polish
Etymology
From współpracownik + -ka.
Pronunciation
- IPA(key): /fspuw.pra.t͡sɔvˈɲit͡ʂ.ka/
Audio (file) - Rhymes: -it͡ʂka
- Syllabification: współ‧pra‧cow‧nicz‧ka
Noun
współpracowniczka f (male equivalent współpracownik)
- female equivalent of współpracownik (“associate, collaborator”) (person who works with others towards a common goal)
- Synonym: partnerka
Declension
Declension of współpracowniczka
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | współpracowniczka | współpracowniczki |
genitive | współpracowniczki | współpracowniczek |
dative | współpracowniczce | współpracowniczkom |
accusative | współpracowniczkę | współpracowniczki |
instrumental | współpracowniczką | współpracowniczkami |
locative | współpracowniczce | współpracowniczkach |
vocative | współpracowniczko | współpracowniczki |
Further reading
- współpracowniczka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.