współistnienie
Polish
Etymology
From współistnieć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /fspuw.istˈɲɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: współ‧ist‧nie‧nie
Noun
współistnienie n
- verbal noun of współistnieć
- coexistence (state of two or more things existing together, usually in a temporal or spatial sense, with or without mutual interaction)
- Synonym: koegzystencja
Declension
Declension of współistnienie
| singular | |
|---|---|
| nominative | współistnienie |
| genitive | współistnienia |
| dative | współistnieniu |
| accusative | współistnienie |
| instrumental | współistnieniem |
| locative | współistnieniu |
| vocative | współistnienie |
Further reading
- współistnienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- współistnienie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.