winien

Polish

Etymology

From wina +‎ -en.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvi.ɲɛn/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -iɲɛn
  • Syllabification: wi‧nien

Adjective

winien (comparative bardziej winien, superlative najbardziej winien, no derived adverb)

  1. indebted
    Synonyms: winny, dłużny
  2. obligated (having an obligation)
    Synonym: zobowiązany

Declension
Declension of winien (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative winien winna winne winni winne
genitive winnego winnej winnego winnych
dative winnemu winnej winnemu winnym
accusative winnego winien winną winne winnych winne
instrumental winnym winną winnym winnymi
locative winnym winnej winnym winnych

Verb

winien impf (defective)

  1. (intransitive) it is desirable, necessary
  2. (intransitive) it is advisable

Conjugation
Conjugation of winien def
person masculinefeminineneutervirilenonvirile
past tense 1st winienem winnam winnom winniśmy winnyśmy
2nd winieneś winnaś winnoś winniście winnyście
3rd winien winna winno winni winny
impersonal winno się
pluperfect tense 1st winienem był winnam była winnom była winniśmy byli winnyśmy były
2nd winieneś był winnaś była winnoś była winniście byli winnyście były
3rd winien był winna była winno było winni byli winny były
impersonal winno było się

See also

Further reading
  • winien in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • winien in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.