wdowiec

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wdowiec, from Proto-Slavic *vьdovьcь. By surface analysis, wdowa +‎ -iec.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈvdɔ.vjɛt͡s/
Audio (file)
Rhymes: -ɔvjɛt͡s
Syllabification: wdo‧wiec

Noun

wdowiec m pers (female equivalent wdowa)

widower

Related terms

Declension of wdowiec

	singular	plural
nominative	wdowiec	wdowcy/wdowce (deprecative)
genitive	wdowca	wdowców
dative	wdowcowi	wdowcom
accusative	wdowca	wdowców
instrumental	wdowcem	wdowcami
locative	wdowcu	wdowcach
vocative	wdowcu	wdowcy

Related terms

wdowieństwo

Further reading

wdowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wdowiec in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.