wandrować

Silesian

Etymology

Borrowed from German wandern + -ować.

Pronunciation
  • IPA(key): /vanˈdrɔvat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: wan‧dro‧wać

Verb

wandrować impf

  1. (intransitive) to wander, roam

Conjugation
Conjugation of wandrować impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wandrować
present tense 1st wandrujã wandrujymy
2nd wandrujesz wandrujecie
3rd wandruje wandrujōm
past tense 1st wandrowołch,
wandrowołech,
wandrowoł żech		 wandrowałach
wandrowała żech		 wandrowałoch1)
wandrowało żech1)		 wandrowalimy,
wandrowalichmy		 wandrowałymy,
wandrowałychmy
2nd wandrowołś,
wandrowołeś,
wandrowoł żeś		 wandrowałaś
wandrowała żeś		 wandrowałoś1)
wandrowało żeś1)		 wandrowaliście,
wandrowali żeście		 wandrowałyście,
wandrowały żeście
3rd wandrowoł wandrowała wandrowało wandrowali wandrowały
future tense 1st bydã wandrowoł,
bydã wandrować		 bydã wandrowała,
bydã wandrować		 bydã wandrowało,1)
bydã wandrować		 bydymy wandrowali,
bydymy wandrować		 bydymy wandrowały,
bydymy wandrować
2nd bydziesz wandrowoł,
bydziesz wandrować		 bydziesz wandrowała,
bydziesz wandrować		 bydziesz wandrowało,1)
bydziesz wandrować		 bydziecie wandrowali,
bydziecie wandrować		 bydziecie wandrowały,
bydziecie wandrować
3rd bydzie wandrowoł,
bydzie wandrować		 bydzie wandrowała,
bydzie wandrować		 bydzie wandrowało,
bydzie wandrować		 bydōm wandrowali,
bydōm wandrować		 bydōm wandrowały,
bydōm wandrować
pluperfect tense2)
 1st bōłch wandrowoł,
bōłech wandrowoł,
bōł żech wandrowoł		 byłach wandrowała
była żech wandrowała		 byłoch wandrowało1)
było żech wandrowało1)		 byli my wandrowali,
bylichmy wandrowali		 były my wandrowały,
byłychmy wandrowały
2nd bōłś wandrowoł,
bōłeś wandrowoł,
bōł żeś wandrowoł		 byłaś wandrowała
była żeś wandrowała		 byłoś wandrowało1)
było żeś wandrowało1)		 byliście wandrowali,
byli żeście wandrowali		 byłyście wandrowały,
były żeście wandrowały
3rd bōł wandrowoł była wandrowała było wandrowało1)
 były my wandrowali,
byłychmy wandrowali		 były wandrowały
conditional 1st bych wandrowoł bych wandrowała byście wandrowali by my wandrowały,
bychmy wandrowały
2nd byś wandrowoł byś wandrowała byście wandrowali byście wandrowały
3rd by wandrowoł by wandrowała by wandrowało by wandrowali by wandrowały
imperative 1st niych wandrujã wandrujmy
2nd wandruj wandrujcie
3rd niych wandruje niych wandrujōm
active adjectival participle wandrujōncy wandrujōncŏ wandrujōnce wandrujōncy wandrujōnce
verbal noun wandrowanie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.
nouns

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.