voorwenden
Dutch
Etymology
From Middle Dutch vorewenden. Equivalent to voor + wenden, probably a calque of Latin praetexō.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvoːrˌʋɛ.ndə(n)/
Audio (file)
Inflection
| Inflection of voorwenden (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | voorwenden | |||
| past singular | wendde voor | |||
| past participle | voorgewend | |||
| infinitive | voorwenden | |||
| gerund | voorwenden n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | wend voor | wendde voor | voorwend | voorwendde |
| 2nd person sing. (jij) | wendt voor | wendde voor | voorwendt | voorwendde |
| 2nd person sing. (u) | wendt voor | wendde voor | voorwendt | voorwendde |
| 2nd person sing. (gij) | wendt voor | wendde voor | voorwendt | voorwendde |
| 3rd person singular | wendt voor | wendde voor | voorwendt | voorwendde |
| plural | wenden voor | wendden voor | voorwenden | voorwendden |
| subjunctive sing.1 | wende voor | wendde voor | voorwende | voorwendde |
| subjunctive plur.1 | wenden voor | wendden voor | voorwenden | voorwendden |
| imperative sing. | wend voor | |||
| imperative plur.1 | wendt voor | |||
| participles | voorwendend | voorgewend | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.