verloederen

Dutch

Etymology

Probably borrowed from German verludern. Equivalent to loeder +‎ ver- -en.

Pronunciation
  • IPA(key): /vərˈlu.də.rə(n)/, /vɛrˈlu.də.rə(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: ver‧loe‧de‧ren
  • Rhymes: -udərən

Verb

verloederen

  1. (intransitive) to become decadent, to decay (morally), to degenerate
  2. (intransitive) to deteriorate, to worsen (e.g. conditions)

Inflection
Inflection of verloederen (weak, prefixed)
infinitive verloederen
past singular verloederde
past participle verloederd
infinitive verloederen
gerund verloederen n
present tense past tense
1st person singular verloederverloederde
2nd person sing. (jij) verloedertverloederde
2nd person sing. (u) verloedertverloederde
2nd person sing. (gij) verloedertverloederde
3rd person singular verloedertverloederde
plural verloederenverloederden
subjunctive sing.1 verloedereverloederde
subjunctive plur.1 verloederenverloederden
imperative sing. verloeder
imperative plur.1 verloedert
participles verloederendverloederd
1) Archaic.

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.