verkoelen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch vercoelen. Equivalent to ver- +‎ koelen (“to cool”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˌvərˈku.lə(n)/, /ˌvɛrˈku.lə(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: ver‧koe‧len
  • Rhymes: -ulən

Verb

verkoelen

  1. (intransitive) to cool down
  2. (transitive) to cool down

Inflection
Inflection of verkoelen (weak, prefixed)
infinitive verkoelen
past singular verkoelde
past participle verkoeld
infinitive verkoelen
gerund verkoelen n
present tense past tense
1st person singular verkoelverkoelde
2nd person sing. (jij) verkoeltverkoelde
2nd person sing. (u) verkoeltverkoelde
2nd person sing. (gij) verkoeltverkoelde
3rd person singular verkoeltverkoelde
plural verkoelenverkoelden
subjunctive sing.1 verkoeleverkoelde
subjunctive plur.1 verkoelenverkoelden
imperative sing. verkoel
imperative plur.1 verkoelt
participles verkoelendverkoeld
1) Archaic.

Descendants
  • Negerhollands: verkoel
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.