verduidelijken

Dutch

Etymology

From duidelijk +‎ ver- -en.

Pronunciation
  • Audio(file)
  • Hyphenation: ver‧dui‧de‧lij‧ken

Verb

verduidelijken

  1. to clarify

Inflection
Inflection of verduidelijken (weak, prefixed)
infinitive verduidelijken
past singular verduidelijkte
past participle verduidelijkt
infinitive verduidelijken
gerund verduidelijken n
present tense past tense
1st person singular verduidelijkverduidelijkte
2nd person sing. (jij) verduidelijktverduidelijkte
2nd person sing. (u) verduidelijktverduidelijkte
2nd person sing. (gij) verduidelijktverduidelijkte
3rd person singular verduidelijktverduidelijkte
plural verduidelijkenverduidelijkten
subjunctive sing.1 verduidelijkeverduidelijkte
subjunctive plur.1 verduidelijkenverduidelijkten
imperative sing. verduidelijk
imperative plur.1 verduidelijkt
participles verduidelijkendverduidelijkt
1) Archaic.

Derived terms

Descendants
  • Afrikaans: verduidelik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.