vaartuig

From Dutch vaartuig. Equivalent to vaar +‎ tuig.

• IPA^(key): /ˈfɑːr.tœi̯χ/

vaartuig (plural vaartuie, diminutive vaartuigie)

1. (nautical) vessel

From varen +‎ tuig.

• IPA^(key): /ˈvaːr.tœy̯x/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: vaar‧tuig

vaartuig n (plural vaartuigen, diminutive vaartuigje n)

1. (nautical) vessel [from early 17th c.]

   Het vaartuig voer de haven uit bij zonsopgang. ― The vessel sailed out of the harbor at sunrise.

   Verschillende vaartuigen werden aangemeerd aan de kade. ― Several vessels were docked at the quay.

   Het vaartuigje was perfect voor een dagtocht op het meer. ― The small vessel was perfect for a day trip on the lake.

2. (archaic, nautical, collective) vessels [from early 17th c.]
3. (archaic) vehicle [from 17th c.]

• ruimtevaartuig

• Afrikaans: vaartuig
• → West Frisian: fartúch (calque)