vígðr

Old Norse

Participle

vígðr

  1. past participle of vígja
    • Kjalnesinga saga, chap. 1 (Johanna Arina Huberta Posthumus (ed.). Groningen 1911, p. 7)
      Þar stóð Þórr í miðju ok ǫnnur goð á tvær hendr; frammi fyrir þar stóð stallr með miklum hagleik gǫrr ok þiljaðr ofan með járni; þar á skyldi vera eldr, sá er aldri skyldi slokna; þat kǫlluðu þeir vígðan eld.
      There Thunder stood in the middle and another god on each side; in front of him stood a pedestal made with great skill and fitted on the top with iron; on it should be a fire, which should never go out; they called it hallowed fire.

Declension
    Strong declension of vígðr
singular masculine feminine neuter
nominative vígðr vígð vígt
accusative vígðan vígða vígt
dative vígðum vígðri vígðu
genitive vígðs vígðrar vígðs
plural masculine feminine neuter
nominative vígðir vígðar vígð
accusative vígða vígðar vígð
dative vígðum vígðum vígðum
genitive vígðra vígðra vígðra
    Weak declension of vígðr
singular masculine feminine neuter
nominative vígði vígða vígða
accusative vígða vígðu vígða
dative vígða vígðu vígða
genitive vígða vígðu vígða
plural masculine feminine neuter
nominative vígðu vígðu vígðu
accusative vígðu vígðu vígðu
dative vígðum vígðum vígðum
genitive vígðu vígðu vígðu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.