ustawa

Inherited from Proto-Slavic *ustava. By surface analysis, deverbal from ustawić. First attested in the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ustava/
• IPA^(key): (15^th CE) /ustava/

ustawa f

1. (law) ordinance, legal provision, legal principle, statute
   • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I‎, page 24:

     Kto syą vkorzy, yvsz gest rozgrzeszon, ale to podlug boga, ale nye vstawy czyrekwie swiątey

     [Kto się ukorzy, już jest rozgrzeszon, ale to podług Boga, ale nie ustawy cyrekwie świętej]

• Polish: ustawa
• Silesian: ustawa

• Boryś, Wiesław (2005) “ustawa”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “ustawa”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “ustawa”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish ustawa. By surface analysis, deverbal from ustawić.

• IPA^(key): /uˈsta.va/
• (Middle Polish) IPA^(key): /uˈsta.va/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ava
• Syllabification: u‧sta‧wa

ustawa f (related adjective ustawowy, abbreviation ust.)

1. (law) act; statute; bill; law (generally applicable legal act, adopted by the highest state authorities, relating to a specific field) [+ o (locative) = about/on what]
2. (obsolete, sometimes collective) rule (norm of behavior in some group)
3. (obsolete) institution (act of instituting, enacting, or appoint)

   Synonym: ustanowienie

4. (obsolete, law) sanction (penalty, punishment, or some coercive measure, intended to ensure compliance)

   Synonym: sankcja

5. (obsolete) agreement; arrangement

   Synonyms: ugoda, układ

6. (obsolete) placement (act of placing)

   Synonym: ustawienie

7. (obsolete, philosophy) composition, makeup (that which makes up something; the way it is organized)

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), ustawa is one of the most used words in Polish, appearing 8 times in scientific texts, 16 times in news, 33 times in essays, 1 time in fiction, and 1 time in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 59 times, making it the 1099th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

• ustawa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ustawa in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ustawa”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “USTAWA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 09.09.2011
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “ustawa”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “ustawa”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “ustawa”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 7, Warsaw, page 375

Inherited from Old Polish ustawa. By surface analysis, deverbal from ustawić.

• IPA^(key): /uˈstava/
• Rhymes: -ava
• Syllabification: u‧sta‧wa

ustawa f

1. (rare, law) act; statute; bill (generally applicable legal act, adopted by the highest state authorities, relating to a specific field)

   Synonyms: gezec, ordōnek, zakōn

• Henryk Jaroszewicz (2022) “ustawa”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL, page 147