urząd

See also: ùrząd

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *urędъ. By surface analysis, deverbal from urządzić. Compare with Czech úřad, Serbo-Croatian úred, and Ukrainian у́ряд (úrjad).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈu.ʐɔnt/
Audio 1 (file)
Audio 2 (file)
Rhymes: -uʐɔnt
Syllabification: u‧rząd

Noun

urząd m inan (diminutive urzędzik)

bureau, office, public office (administrative unit)

Declension

Declension of urząd

	singular	plural
nominative	urząd	urzędy
genitive	urzędu	urzędów
dative	urzędowi	urzędom
accusative	urząd	urzędy
instrumental	urzędem	urzędami
locative	urzędzie	urzędach
vocative	urzędzie	urzędy

Derived terms

verbs

urzędować impf

verbs

złożyć urząd pf, składać urząd impf
złożyć z urzędu pf, składać z urzędu impf

Related terms

adjectives

urzędniczy
urzędowy
wewnątrzurzędowy
wokółurzędowy

adverbs

urzędniczo
urzędowo

nouns

urzędas
urzędniczka
urzędniczyna
urzędnik
urzędowanie
urzędówka

verbs

urządzać impf
urządzić pf

Further reading

urząd in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
urząd in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.