umidus
Latin
Alternative forms
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈuː.mi.dus/, [ˈuːmɪd̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈu.mi.dus/, [ˈuːmid̪us]
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ūmidus | ūmida | ūmidum | ūmidī | ūmidae | ūmida | |
Genitive | ūmidī | ūmidae | ūmidī | ūmidōrum | ūmidārum | ūmidōrum | |
Dative | ūmidō | ūmidō | ūmidīs | ||||
Accusative | ūmidum | ūmidam | ūmidum | ūmidōs | ūmidās | ūmida | |
Ablative | ūmidō | ūmidā | ūmidō | ūmidīs | |||
Vocative | ūmide | ūmida | ūmidum | ūmidī | ūmidae | ūmida |
Descendants
See hūmidus.
References
- “umidus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “umidus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- umidus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.