uitzonderlijk
Dutch
Etymology
From uitzonderen (“to except”) + -lijk.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌœy̯tˈsɔn.dər.lək/
Audio (file) - Hyphenation: uit‧zon‧der‧lijk
Inflection
| Inflection of uitzonderlijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | uitzonderlijk | |||
| inflected | uitzonderlijke | |||
| comparative | uitzonderlijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | uitzonderlijk | uitzonderlijker | het uitzonderlijkst het uitzonderlijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | uitzonderlijke | uitzonderlijkere | uitzonderlijkste |
| n. sing. | uitzonderlijk | uitzonderlijker | uitzonderlijkste | |
| plural | uitzonderlijke | uitzonderlijkere | uitzonderlijkste | |
| definite | uitzonderlijke | uitzonderlijkere | uitzonderlijkste | |
| partitive | uitzonderlijks | uitzonderlijkers | — | |
Derived terms
Descendants
- Afrikaans: uitsonderlik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.