uitstap

• IPA^(key): /ˈœy̯t.stɑp/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: uit‧stap

Deverbal from uitstappen.

uitstap m (plural uitstappen, diminutive uitstapje n)

1. (now chiefly diminutive) trip, excursion, outing

   Het werd een gezellig uitstapje naar de historische binnenstad.

   It was a pleasant trip to the historic city centre.

   Synonyms: excursie, trip, uitje

2. an exit:
   1. the act of leaving something, sometimes an act of physically stepping or moving out of something
   2. the process of abandoning, phasing out

      de uitstap uit de kernenergie ― the phasing out of nuclear energy

3. digression, excursion, an exposition in a larger discourse that is unrelated to tangentially related to the main subject
4. (archaic) transgression, an excessive or extraordinary action

• kernuitstap

See the etymology of the corresponding lemma form.

uitstap

1. first-person singular dependent-clause present indicative of uitstappen

• stap uit