uitrekken

Dutch

From uit +‎ rekken.

uitrekken

Inflection of uitrekken (weak, separable)
infinitive	uitrekken
past singular	rekte uit
past participle	uitgerekt
infinitive	uitrekken
gerund	uitrekken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	rek uit	rekte uit	uitrek	uitrekte
2nd person sing. (jij)	rekt uit	rekte uit	uitrekt	uitrekte
2nd person sing. (u)	rekt uit	rekte uit	uitrekt	uitrekte
2nd person sing. (gij)	rekt uit	rekte uit	uitrekt	uitrekte
3rd person singular	rekt uit	rekte uit	uitrekt	uitrekte
plural	rekken uit	rekten uit	uitrekken	uitrekten

subjunctive sing.¹	rekke uit	rekte uit	uitrekke	uitrekte
subjunctive plur.¹	rekken uit	rekten uit	uitrekken	uitrekten

imperative sing.	rek uit
imperative plur.¹	rekt uit

participles	uitrekkend	uitgerekt
¹⁾ Archaic.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.