uithongeren
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈœy̯tˌɦɔ.ŋə.rə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: uit‧hon‧ge‧ren
Verb
uithongeren
- (transitive) to starve (to subject to hunger, primarily in order to force into surrender or submission otherwise)
Inflection
Inflection of uithongeren (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uithongeren | |||
past singular | hongerde uit | |||
past participle | uitgehongerd | |||
infinitive | uithongeren | |||
gerund | uithongeren n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | honger uit | hongerde uit | uithonger | uithongerde |
2nd person sing. (jij) | hongert uit | hongerde uit | uithongert | uithongerde |
2nd person sing. (u) | hongert uit | hongerde uit | uithongert | uithongerde |
2nd person sing. (gij) | hongert uit | hongerde uit | uithongert | uithongerde |
3rd person singular | hongert uit | hongerde uit | uithongert | uithongerde |
plural | hongeren uit | hongerden uit | uithongeren | uithongerden |
subjunctive sing.1 | hongere uit | hongerde uit | uithongere | uithongerde |
subjunctive plur.1 | hongeren uit | hongerden uit | uithongeren | uithongerden |
imperative sing. | honger uit | |||
imperative plur.1 | hongert uit | |||
participles | uithongerend | uitgehongerd | ||
1) Archaic. |
Derived terms
- uithongering
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.