uitdraaien
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈœy̯tˌdraː.jə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: uit‧draai‧en
Verb
uitdraaien
- (transitive) to shut off by turning or rotating something, such as a wheel
- (transitive) to remove by turning or rotating
- (intransitive) to come down to [+ op (object)]
- (transitive, informal) to print
Inflection
| Inflection of uitdraaien (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitdraaien | |||
| past singular | draaide uit | |||
| past participle | uitgedraaid | |||
| infinitive | uitdraaien | |||
| gerund | uitdraaien n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | draai uit | draaide uit | uitdraai | uitdraaide |
| 2nd person sing. (jij) | draait uit | draaide uit | uitdraait | uitdraaide |
| 2nd person sing. (u) | draait uit | draaide uit | uitdraait | uitdraaide |
| 2nd person sing. (gij) | draait uit | draaide uit | uitdraait | uitdraaide |
| 3rd person singular | draait uit | draaide uit | uitdraait | uitdraaide |
| plural | draaien uit | draaiden uit | uitdraaien | uitdraaiden |
| subjunctive sing.1 | draaie uit | draaide uit | uitdraaie | uitdraaide |
| subjunctive plur.1 | draaien uit | draaiden uit | uitdraaien | uitdraaiden |
| imperative sing. | draai uit | |||
| imperative plur.1 | draait uit | |||
| participles | uitdraaiend | uitgedraaid | ||
| 1) Archaic. | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.