trocha

Borrowed from Spanish trocha

trocha (plural trochas)

1. (military, Latin America) A line of fortifications, usually rough, constructed to prevent the passage of an enemy across a region.

• Thraco-, arcoth

• troch (archaic)

Inherited from Old Czech trocha, from Proto-Slavic *troxa.

• IPA^(key): [ˈtroxa]
• Hyphenation: tro‧cha

trocha f

1. a little, bit

   Nemáš ještě trochu tabáku? ― Do you have a little tobacco left?

• trocha in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• trocha in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
• trocha in Internetová jazyková příručka

Inherited from Proto-Slavic *troxa. First attested in the beginning of the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /trɔxa/
• IPA^(key): (15^th CE) /trɔxa/

trocha f

1. a little (small amount)
   • 1880 [Middle of the 15th century], Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności, volume V, page 280:

     Est etiam mundus locus incultus propter raritatem et paucitatem, prze rzathkocz a throchą, virtutum

     [Est etiam mundus locus incultus propter raritatem et paucitatem, prze rzadkoć a trochę, virtutum]

   • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie‎, Krakow, page 4a:

     Tedy vøcz Maria gest bila suego sinka porodila y *gescy gy ona f gasly na trochø szana bila polosila

     [Tedy więc Maryja jest była swego synka porodziła i jesci ji ona w jasły na trochę siana była położyła]

• Polish: trocha

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “trocha”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• IPA^(key): /ˈtɾot͡ʃa/ [ˈt̪ɾo.t͡ʃa]
• Rhymes: -otʃa
• Syllabification: tro‧cha

trocha f (plural trochas)

1. trail, narrow path
2. (Argentina, Bolivia, Paraguay, Uruguay) gauge (distance between the rails of a railway)

• “trocha”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014