tlumit
Czech
Etymology
Borrowed from Polish tłumić, from Proto-Slavic *tъlmiti.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtlumɪt]
Verb
tlumit impf
Conjugation
Conjugation
Infinitive | tlumit, tlumiti | Active adjective | tlumící |
---|---|---|---|
Verbal noun | tlumení | Passive adjective | tlumený |
Present forms | indicative | imperative | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
1st person | tlumím | tlumíme | — | tlumme |
2nd person | tlumíš | tlumíte | tlum | tlumte |
3rd person | tlumí | tlumí | — | — |
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive tlumit. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | tlumil | tlumili | tlumen | tlumeni |
masculine inanimate | tlumily | tlumeny | ||
feminine | tlumila | tlumena | ||
neuter | tlumilo | tlumila | tlumeno | tlumena |
Transgressives | present | past |
---|---|---|
masculine singular | tlumě | — |
feminine + neuter singular | tlumíc | — |
plural | tlumíce | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.