titor

Galician

Etymology

Attested since the 14th century. From Old Galician-Portuguese tutor, from Latin tutor. Cognate with Portuguese and Spanish tutor.

Pronunciation

  • IPA(key): /tiˈtoɾ/

Noun

titor m (plural titores, feminine titora, feminine plural titoras)

  1. tutor
    • 1409, J. García Oro (ed.), "Viveiro en los siglos XIV y XV. La Colección Diplomática de Santo Domingo de Viveiro", in Estudios Mindonienses, 3, page 102:
      morrendo vos en tempo que aquel que ouver de aver a dita herença non aja quinse annos, que posades leyxar titor que o crie e ensigne pera las novidades ata que o herdeiro ouver quinse annos
      if you die when the one who has to have this legacy is not fifteen years old yet, then you could name a tutor who raises and teaches him on these rents until the heir is fifteen years old

Derived terms

References

  • titor” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • titor” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • titor” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • titor” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.

Romanian

Noun

titor m (plural titori)

  1. Obsolete form of ctitor.

Declension

References

  • titor in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.