tiginleikr
Old Norse
Etymology
From tiginn + -leikr.
Declension
Declension of tiginleikr (strong a-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | tiginleikr | tiginleikrinn | tiginleikar | tiginleikarnir |
accusative | tiginleik | tiginleikinn | tiginleika | tiginleikana |
dative | tiginleiki | tiginleikinum | tiginleikum | tiginleikunum |
genitive | tiginleiks | tiginleiksins | tiginleika | tiginleikanna |
References
- “tiginleikr”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.