tesarz

• tesar

Borrowed from Old Czech tesař.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /tɛsa(ː)r̝/
• IPA^(key): (15^th CE) /tɛsar̝/, /tɛsɒr̝/

tesarz m pers

1. (woodworking) carpenter (one who practices carpentry), joiner

   Synonyms: cieśla, stolarz

   • 1930 [c. 1455], chapter 12, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, section 11:

     Y dawalasta ge (sc. pieniądze) w lydzbø a w myarø tym w røce, ... gysz ge nakladaly na teszarze a na murarze (qui impendebant eam in fabris lignorum et in caementariis)

     [I dawałasta je (sc. pieniądze) w liczbę a w miarę tym w ręce, ... jiż je nakładali na tesarze a na murarze (qui impendebant eam in fabris lignorum et in caementariis)]

• Polish: tesarz, teszarz (obsolete)
• Silesian: tesŏrz

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “tesarz, tesar”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN