tairngir
Irish
Etymology
From Middle Irish tairngirid, from Old Irish do·airngir (“to promise; foretell, prophesy”).
Verb
tairngir (present analytic tairngríonn, future analytic tairngreoidh, verbal noun tairngreacht, past participle tairngirthe)
Conjugation
conjugation of tairngir (second conjugation)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | tairngrím | tairngríonn tú; tairngrír† |
tairngríonn sé, sí | tairngrímid; tairngríonn muid |
tairngríonn sibh | tairngríonn siad; tairngríd† |
a thairngríonn; a thairngríos / a dtairngríonn*; a dtairngríos* |
tairngrítear |
past | thairngir mé; thairngríos | thairngir tú; thairngrís | thairngir sé, sí | thairngríomar; thairngir muid | thairngir sibh; thairngríobhair | thairngir siad; thairngríodar | a thairngir / ar thairngir* |
tairngríodh | |
past habitual | thairngrínn / dtairngrínn‡‡ | thairngríteá / dtairngríteᇇ | thairngríodh sé, sí / dtairngríodh sé, s퇇 | thairngrímis; thairngríodh muid / dtairngrímis‡‡; dtairngríodh muid‡‡ | thairngríodh sibh / dtairngríodh sibh‡‡ | thairngrídís; thairngríodh siad / dtairngrídís‡‡; dtairngríodh siad‡‡ | a thairngríodh / a dtairngríodh* |
thairngrítí / dtairngrít퇇 | |
future | tairngreoidh mé; tairngreod; tairngreochaidh mé† |
tairngreoidh tú; tairngreoir†; tairngreochaidh tú† |
tairngreoidh sé, sí; tairngreochaidh sé, sí† |
tairngreoimid; tairngreoidh muid; tairngreochaimid†; tairngreochaidh muid† |
tairngreoidh sibh; tairngreochaidh sibh† |
tairngreoidh siad; tairngreoid†; tairngreochaidh siad† |
a thairngreoidh; a thairngreos; a thairngreochaidh†; a thairngreochas† / a dtairngreoidh*; a dtairngreos*; a dtairngreochaidh*†; a dtairngreochas*† |
tairngreofar; tairngreochar† | |
conditional | thairngreoinn; thairngreochainn† / dtairngreoinn‡‡; dtairngreochainn†‡‡ | thairngreofá; thairngreochthᆠ/ dtairngreofᇇ; dtairngreochthᆇ‡ | thairngreodh sé, sí; thairngreochadh sé, sí† / dtairngreodh sé, s퇇; dtairngreochadh sé, s톇‡ | thairngreoimis; thairngreodh muid; thairngreochaimis†; thairngreochadh muid† / dtairngreoimis‡‡; dtairngreodh muid‡‡; dtairngreochaimis†‡‡; dtairngreochadh muid†‡‡ | thairngreodh sibh; thairngreochadh sibh† / dtairngreodh sibh‡‡; dtairngreochadh sibh†‡‡ | thairngreoidís; thairngreodh siad; thairngreochadh siad† / dtairngreoidís‡‡; dtairngreodh siad‡‡; dtairngreochadh siad†‡‡ | a thairngreodh; a thairngreochadh† / a dtairngreodh*; a dtairngreochadh*† |
thairngreofaí; thairngreochthaí† / dtairngreofa퇇; dtairngreochtha톇‡ | |
subjunctive | present | go dtairngrí mé; go dtairngríod† |
go dtairngrí tú; go dtairngrír† |
go dtairngrí sé, sí | go dtairngrímid; go dtairngrí muid |
go dtairngrí sibh | go dtairngrí siad; go dtairngríd† |
— | go dtairngrítear |
past | dá dtairngrínn | dá dtairngríteá | dá dtairngríodh sé, sí | dá dtairngrímis; dá dtairngríodh muid |
dá dtairngríodh sibh | dá dtairngrídís; dá dtairngríodh siad |
— | dá dtairngrítí | |
imperative | tairngrím | tairngir | tairngríodh sé, sí | tairngrímis | tairngrígí; tairngrídh† |
tairngrídís | — | tairngrítear | |
verbal noun | tairngreacht | ||||||||
past participle | tairngirthe |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
tairngir | thairngir | dtairngir |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.