taciturnus

Latin

Etymology

tacitus (still, quiet, silent) + -urnus

Pronunciation

Adjective

taciturnus (feminine taciturna, neuter taciturnum); first/second-declension adjective

  1. untalkative, taciturn, quiet, silent
    Marcus taciturnus est.
    Marcus is taciturn.

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative taciturnus taciturna taciturnum taciturnī taciturnae taciturna
Genitive taciturnī taciturnae taciturnī taciturnōrum taciturnārum taciturnōrum
Dative taciturnō taciturnō taciturnīs
Accusative taciturnum taciturnam taciturnum taciturnōs taciturnās taciturna
Ablative taciturnō taciturnā taciturnō taciturnīs
Vocative taciturne taciturna taciturnum taciturnī taciturnae taciturna

Descendants

References

  • taciturnus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • taciturnus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • taciturnus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.