tükenmek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish توكنمك (tükenmek, “to come to an end, to be totally consumed”), from Old Anatolian Turkish [script needed] (düken-), reflexive of Proto-Turkic *tüke- (“to come to an end”).[1] Related to Proto-Mongolic *tögüs- (“to come to an end”), hence Mongolian төгсөх (tögsöx, “to come to an end”), perhaps from language contact.[2]

Cognate with Old Turkic [script needed] (tüke-, “to come to an end”), Azerbaijani tükənmək (“to end”), Kyrgyz түгөнүү (tügönüü), Southern Altai тӱгенер (tügener), Turkmen tükenmek (“to be finished”), Uzbek tugamoq (“to end”).

Verb

tükenmek (third-person singular simple present tükenir)

(intransitive) to be exhausted
(intransitive) to be consumed away, be used up, run out
(intransitive) to die out

Conjugation

Conjugation of tükenmek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative

infinitive			tükenmek
impersonal participle	imperfective		tükenen
	perfective		tükenmiş
	prospective		tükenecek
personal participle	non-prospective		tükendiğim	tükendiğin	tükendiği	tükendiğimiz	tükendiğiniz	tükendikleri
personal participle	prospective		tükeneceğim	tükeneceğin	tükeneceği	tükeneceğimiz	tükeneceğiniz	tükenecekleri
verbal noun			tükenme
way of doing			tükeniş
			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	tükenirim	tükenirsin	tükenir	tükeniriz	tükenirsiniz	tükenirler
	present	imperfective	tükeniyorum	tükeniyorsun	tükeniyor	tükeniyoruz	tükeniyorsunuz	tükeniyorlar
	past	perfective	tükendim	tükendin	tükendi	tükendik	tükendiniz	tükendiler
	past	imperfective	tükeniyordum	tükeniyordun	tükeniyordu	tükeniyorduk	tükeniyordunuz	tükeniyorlardı (or tükeniyordular)
	future		tükeneceğim	tükeneceksin	tükenecek	tükeneceğiz	tükeneceksiniz	tükenecekler
inferential	perfective		tükenmişim	tükenmişsin	tükenmiş	tükenmişiz	tükenmişsiniz	tükenmişler
	aorist		tükenirmişim	tükenirmişsin	tükenirmiş	tükenirmişiz	tükenirmişsiniz	tükenirlermiş (or tükenirmişlar)
	imperfective		tükeniyormuşum	tükeniyormuşsun	tükeniyormuş	tükeniyormuşuz	tükeniyormuşsunuz	tükeniyorlarmış
conditional	simple		tükensem	tükensen	tükense	tükensek	tükenseniz	tükenseler
conditional	perfective		tükenseydim	tükenseydin	tükenseydi	tükenseydik	tükenseydiniz	tükenseydiler
optative			tükeneyim	tükenesin	tükene	tükenelim	tükenesiniz	tükeneler
progressive			tükenmekteyim	tükenmektesin	tükenmekte	tükenmekteyiz	tükenmektesiniz	tükenmekteler
necessitative			tükenmeliyim	tükenmelisin	tükenmeli	tükenmeliyiz	tükenmelisiniz	tükenmeliler
imperative				tüken	tükensin		tükenin	tükensinler

Positive interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	tükenir miyim?	tükenir misin?	tükenir mi?	tükenir miyiz?	tükenir misiniz?	tükenirler mi?
	present	imperfective	tükeniyor muyum?	tükeniyor musun?	tükeniyor mu?	tükeniyor muyuz?	tükeniyor musunuz?	tükeniyorlar mı?
	past	perfective	tükendim mi?	tükendin mi?	tükendi mi?	tükendik mi?	tükendiniz mi?	tükendiler mi?
	past	imperfective	tükeniyor muydum?	tükeniyor muydun?	tükeniyor muydu?	tükeniyor muyduk?	tükeniyor muydunuz?	tükeniyorlar mıydı?
	future		tükenecek miyim?	tükenecek misin?	tükenecek mi?	tükenecek miyiz?	tükenecek misiniz?	tükenecekler mi?
inferential	perfective		tükenmiş miyim?	tükenmiş misin?	tükenmiş mi?	tükenmiş miyiz?	tükenmiş misiniz?	tükenmişler mi?
	aorist		tükenir miymişim?	tükenir miymişsin?	tükenir miymiş?	tükenir miymişiz?	tükenir miymişsiniz?	tükenirler miymiş?
	imperfective		tükeniyor muymuşum?	tükeniyor muymuşsun?	tükeniyor muymuş?	tükeniyor muymuşuz?	tükeniyor muymuşsunuz?	tükeniyorlar mıymış?
conditional	simple		tükensem mi?	tükensen mi?	tükense mi?	tükensek mi?	tükenseniz mi?	tükenseler mi?
conditional	perfective		tükense miydim?	tükense miydin?	tükense miydi?	tükense miydik?	tükense miydiniz?	tükenseler miydi?
progressive			tükenmekte miyim?	tükenmekte misin?	tükenmekte mi?	tükenmekte miyiz?	tükenmekte misiniz?	tükenmekteler mi?
necessitative			tükenmeli miyim?	tükenmeli misin?	tükenmeli mi?	tükenmeli miyiz?	tükenmeli misiniz?	tükenmeliler mi?

Negative declarative

infinitive			tükenmemek
impersonal participle	imperfective		tükenmeyen
	perfective		tükenmemiş
	prospective		tükenmeyecek
personal participle	non-prospective		tükenmediğim	tükenmediğin	tükenmediği	tükenmediğimiz	tükenmediğiniz	tükenmedikleri
personal participle	prospective		tükenmeyeceğim	tükenmeyeceğin	tükenmeyeceği	tükenmeyeceğimiz	tükenmeyeceğiniz	tükenmeyecekleri
verbal noun			tükenmeme
way of doing			tükenmeyiş
			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	tükenmem	tükenmezsin	tükenmez	tükenmeyiz	tükenmezsiniz	tükenmezler
	present	imperfective	tükenmiyorum	tükenmiyorsun	tükenmiyor	tükenmiyoruz	tükenmiyorsunuz	tükenmiyorlar
	past	perfective	tükenmedim	tükenmedin	tükenmedi	tükenmedik	tükenmediniz	tükenmediler
	past	imperfective	tükenmiyordum	tükenmiyordun	tükenmiyordu	tükenmiyorduk	tükenmiyordunuz	tükenmiyorlardı
	future		tükenmeyeceğim	tükenmeyeceksin	tükenmeyecek	tükenmeyeceğiz	tükenmeyeceksiniz	tükenmeyecekler
inferential	perfective		tükenmemişim	tükenmemişsin	tükenmemiş	tükenmemişiz	tükenmemişsiniz	tükenmemişler
	aorist		tükenmezmişim	tükenmezmişsin	tükenmezmiş	tükenmezmişiz	tükenmezmişsiniz	tükenmezlermiş
	imperfective		tükenmiyormuşum	tükenmiyormuşsun	tükenmiyormuş	tükenmiyormuşuz	tükenmiyormuşsunuz	tükenmiyorlarmış
conditional	simple		tükenmesem	tükenmesen	tükenmese	tükenmesek	tükenmeseniz	tükenmeseler
conditional	perfective		tükenmeseydim	tükenmeseydin	tükenmeseydi	tükenmeseydik	tükenmeseydiniz	tükenmeseydiler
optative			tükenmeyeyim	tükenmeyesin	tükenmeye	tükenmeyelim	tükenmeyesiniz	tükenmeyeler
progressive			tükenmemekteyim	tükenmemektesin	tükenmemekte	tükenmemekteyiz	tükenmemektesiniz	tükenmemekteler
necessitative			tükenmemeliyim	tükenmemelisin	tükenmemeli	tükenmemeliyiz	tükenmemelisiniz	tükenmemeliler
imperative				tükenme	tükenmesin		tükenmeyin	tükenmesinler

Negative interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	tükenmez miyim?	tükenmez misin?	tükenmez mi?	tükenmez miyiz?	tükenmez misiniz?	tükenmezler mi?
	present	imperfective	tükenmiyor muyum?	tükenmiyor musun?	tükenmiyor mu?	tükenmiyor muyuz?	tükenmiyor musunuz?	tükenmiyorlar mı?
	past	perfective	tükenmedim mi?	tükenmedin mi?	tükenmedi mi?	tükenmedik mi?	tükenmediniz mi?	tükenmediler mi?
	past	imperfective	tükenmiyor muydum?	tükenmiyor muydun?	tükenmiyor muydu?	tükenmiyor muyduk?	tükenmiyor muydunuz?	tükenmiyorlar mıydı?
	future		tükenmeyecek miyim?	tükenmeyecek misin?	tükenmeyecek mi?	tükenmeyecek miyiz?	tükenmeyecek misiniz?	tükenmeyecekler mi?
inferential	perfective		tükenmemiş miyim?	tükenmemiş misin?	tükenmemiş mi?	tükenmemiş miyiz?	tükenmemiş misiniz?	tükenmemişler mi?
	aorist		tükenmez miymişim?	tükenmez miymişsin?	tükenmez miymiş?	tükenmez miymişiz?	tükenmez miymişsiniz?	tükenmezler miymiş?
	imperfective		tükenmiyor muymuşum?	tükenmiyor muymuşsun?	tükenmiyor muymuş?	tükenmiyor muymuşuz?	tükenmiyor muymuşsunuz?	tükenmiyorlar mıymış?
conditional	simple		tükenmesem mi?	tükenmesen mi?	tükenmese mi?	tükenmesek mi?	tükenmeseniz mi?	tükenmeseler mi?
conditional	perfective		tükenmese miydim?	tükenmese miydin?	tükenmese miydi?	tükenmese miydik?	tükenmese miydiniz?	tükenmeseler miydi?
progressive			tükenmemekte miyim?	tükenmemekte misin?	tükenmemekte mi?	tükenmemekte miyiz?	tükenmemekte misiniz?	tükenmemekteler mi?
necessitative			tükenmemeli miyim?	tükenmemeli misin?	tükenmemeli mi?	tükenmemeli miyiz?	tükenmemeli misiniz?	tükenmemeliler mi?

Derived terms

tükenme
tükeniş
tükenik
tükenmez
tükenmiş
tükendirmek
tükenmemek
tükenememek
tükenebilmek

Related terms

tüketmek
tükel

References

Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*tüke-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*t`ukì”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*tüke-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

[2] Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*t`ukì”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill