sztylet

Polish

Etymology

Borrowed from German Stilett, from Italian stiletto, diminutive of stilo (“needle, stylus”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈʂtɨ.lɛt/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨlɛt
  • Syllabification: szty‧let

Noun

sztylet m inan (diminutive sztylecik)

  1. dagger (a stabbing weapon)

Declension
Declension of sztylet
singular plural
nominative sztylet sztylety
genitive sztyletu sztyletów
dative sztyletowi sztyletom
accusative sztylet sztylety
instrumental sztyletem sztyletami
locative sztylecie sztyletach
vocative sztylecie sztylety

Derived terms
adjectives
  • sztyletowaty
  • sztyletowy
verbs

Further reading
  • sztylet in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sztylet in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.