szczupak

Polish

Etymology

From Old Polish szczupać (“to pinch”), from Proto-Slavic *ščukati.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈʂt͡ʂu.pak/
Audio (file)
Rhymes: -upak
Syllabification: szczu‧pak

Noun

szczupak m animal (diminutive szczupaczek)

pike, pickerel (fish of the genus Esox), especially the northern pike (Esox lucius)
(soccer) diving header
(obsolete, prison slang) folding knife

Declension

Declension of szczupak

	singular	plural
nominative	szczupak	szczupaki
genitive	szczupaka	szczupaków
dative	szczupakowi	szczupakom
accusative	szczupaka	szczupaki
instrumental	szczupakiem	szczupakami
locative	szczupaku	szczupakach
vocative	szczupaku	szczupaki

Derived terms

adjectives

szczupaczy
szczupakokształtny
szczupakowaty

noun

szczupakówka

Noun

szczupak m pers (diminutive szczupaczek)

(colloquial) someone who is very thin
Synonyms: see Thesaurus:chudzielec

Further reading

szczupak in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
szczupak in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.