szalmakalapom
Hungarian
Etymology
szalmakalap + -om (“my”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsɒlmɒkɒlɒpom]
- Hyphenation: szal‧ma‧ka‧la‧pom
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | szalmakalapom | — |
accusative | szalmakalapomat | — |
dative | szalmakalapomnak | — |
instrumental | szalmakalapommal | — |
causal-final | szalmakalapomért | — |
translative | szalmakalapommá | — |
terminative | szalmakalapomig | — |
essive-formal | szalmakalapomként | — |
essive-modal | szalmakalapomul | — |
inessive | szalmakalapomban | — |
superessive | szalmakalapomon | — |
adessive | szalmakalapomnál | — |
illative | szalmakalapomba | — |
sublative | szalmakalapomra | — |
allative | szalmakalapomhoz | — |
elative | szalmakalapomból | — |
delative | szalmakalapomról | — |
ablative | szalmakalapomtól | — |
non-attributive possessive - singular |
szalmakalapomé | — |
non-attributive possessive - plural |
szalmakalapoméi | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.