syfre
Old English
Alternative forms
- sēfre, sīfre
Etymology
From Proto-West Germanic *sūbrī.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsyːf.re/, [ˈsyːv.re]
Declension
Declension of sȳfre — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | sȳfre | sȳfru, sȳfro | sȳfre |
Accusative | sȳferne | sȳfre | sȳfre |
Genitive | sȳfres | sȳfre | sȳfres |
Dative | sȳfrum | sȳfre | sȳfrum |
Instrumental | sȳfre | sȳfre | sȳfre |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | sȳfre | sȳfra, sȳfre | sȳfru, sȳfro |
Accusative | sȳfre | sȳfra, sȳfre | sȳfru, sȳfro |
Genitive | sȳfra | sȳfra | sȳfra |
Dative | sȳfrum | sȳfrum | sȳfrum |
Instrumental | sȳfrum | sȳfrum | sȳfrum |
Declension of sȳfre — Weak
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | sȳfra | sȳfre | sȳfre |
Accusative | sȳfran | sȳfran | sȳfre |
Genitive | sȳfran | sȳfran | sȳfran |
Dative | sȳfran | sȳfran | sȳfran |
Instrumental | sȳfran | sȳfran | sȳfran |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | sȳfran | sȳfran | sȳfran |
Accusative | sȳfran | sȳfran | sȳfran |
Genitive | sȳfra, sȳfrena | sȳfra, sȳfrena | sȳfra, sȳfrena |
Dative | sȳfrum | sȳfrum | sȳfrum |
Instrumental | sȳfrum | sȳfrum | sȳfrum |
Descendants
- Middle English: syfre
References
- Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) “sȳfre”, in An Anglo-Saxon Dictionary, 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.