suscitație
Romanian
Etymology
Borrowed from French suscitatíon.
Declension
Declension of suscitație
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) suscitație | suscitația | (niște) suscitații | suscitațiile |
genitive/dative | (unei) suscitații | suscitației | (unor) suscitații | suscitațiilor |
vocative | suscitație, suscitațio | suscitațiilor |
References
- suscitație in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.