succutio
Latin
Alternative forms
- subcutiō
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /sukˈku.ti.oː/, [s̠ʊkˈkʊt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /sukˈkut.t͡si.o/, [sukˈkut̪ː͡s̪io]
Verb
succutiō (present infinitive succutere, perfect active succussī, supine succussum); third conjugation iō-variant
Conjugation
Conjugation of succutiō (third conjugation iō-variant) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | succutiō | succutis | succutit | succutimus | succutitis | succutiunt |
imperfect | succutiēbam | succutiēbās | succutiēbat | succutiēbāmus | succutiēbātis | succutiēbant | |
future | succutiam | succutiēs | succutiet | succutiēmus | succutiētis | succutient | |
perfect | succussī | succussistī | succussit | succussimus | succussistis | succussērunt, succussēre | |
pluperfect | succusseram | succusserās | succusserat | succusserāmus | succusserātis | succusserant | |
future perfect | succusserō | succusseris | succusserit | succusserimus | succusseritis | succusserint | |
passive | present | succutior | succuteris, succutere |
succutitur | succutimur | succutiminī | succutiuntur |
imperfect | succutiēbar | succutiēbāris, succutiēbāre |
succutiēbātur | succutiēbāmur | succutiēbāminī | succutiēbantur | |
future | succutiar | succutiēris, succutiēre |
succutiētur | succutiēmur | succutiēminī | succutientur | |
perfect | succussus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | succussus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | succussus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | succutiam | succutiās | succutiat | succutiāmus | succutiātis | succutiant |
imperfect | succuterem | succuterēs | succuteret | succuterēmus | succuterētis | succuterent | |
perfect | succusserim | succusserīs | succusserit | succusserīmus | succusserītis | succusserint | |
pluperfect | succussissem | succussissēs | succussisset | succussissēmus | succussissētis | succussissent | |
passive | present | succutiar | succutiāris, succutiāre |
succutiātur | succutiāmur | succutiāminī | succutiantur |
imperfect | succuterer | succuterēris, succuterēre |
succuterētur | succuterēmur | succuterēminī | succuterentur | |
perfect | succussus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | succussus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | succute | — | — | succutite | — |
future | — | succutitō | succutitō | — | succutitōte | succutiuntō | |
passive | present | — | succutere | — | — | succutiminī | — |
future | — | succutitor | succutitor | — | — | succutiuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | succutere | succussisse | succussūrum esse | succutī | succussum esse | succussum īrī | |
participles | succutiēns | — | succussūrus | — | succussus | succutiendus, succutiundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
succutiendī | succutiendō | succutiendum | succutiendō | succussum | succussū |
Derived terms
- succussus
Descendants
References
- “succutio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “succutio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- succutio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.