suçlama

Turkish

Etymology

From suç +‎ -la +‎ -ma.

Pronunciation
  • IPA(key): /sut͡ʃ.ɫä.mä/

Noun

suçlama (definite accusative suçlamayı, plural suçlamalar)

  1. verbal noun of suçlamak
  2. accusation, allegation, charge
    Synonyms: itham, töhmet

Declension
Inflection
Nominative suçlama
Definite accusative suçlamayı
Singular Plural
Nominative suçlama suçlamalar
Definite accusative suçlamayı suçlamaları
Dative suçlamaya suçlamalara
Locative suçlamada suçlamalarda
Ablative suçlamadan suçlamalardan
Genitive suçlamanın suçlamaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular suçlamam suçlamalarım
2nd singular suçlaman suçlamaların
3rd singular suçlaması suçlamaları
1st plural suçlamamız suçlamalarımız
2nd plural suçlamanız suçlamalarınız
3rd plural suçlamaları suçlamaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular suçlamamı suçlamalarımı
2nd singular suçlamanı suçlamalarını
3rd singular suçlamasını suçlamalarını
1st plural suçlamamızı suçlamalarımızı
2nd plural suçlamanızı suçlamalarınızı
3rd plural suçlamalarını suçlamalarını
Dative
Singular Plural
1st singular suçlamama suçlamalarıma
2nd singular suçlamana suçlamalarına
3rd singular suçlamasına suçlamalarına
1st plural suçlamamıza suçlamalarımıza
2nd plural suçlamanıza suçlamalarınıza
3rd plural suçlamalarına suçlamalarına
Locative
Singular Plural
1st singular suçlamamda suçlamalarımda
2nd singular suçlamanda suçlamalarında
3rd singular suçlamasında suçlamalarında
1st plural suçlamamızda suçlamalarımızda
2nd plural suçlamanızda suçlamalarınızda
3rd plural suçlamalarında suçlamalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular suçlamamdan suçlamalarımdan
2nd singular suçlamandan suçlamalarından
3rd singular suçlamasından suçlamalarından
1st plural suçlamamızdan suçlamalarımızdan
2nd plural suçlamanızdan suçlamalarınızdan
3rd plural suçlamalarından suçlamalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular suçlamamın suçlamalarımın
2nd singular suçlamanın suçlamalarının
3rd singular suçlamasının suçlamalarının
1st plural suçlamamızın suçlamalarımızın
2nd plural suçlamanızın suçlamalarınızın
3rd plural suçlamalarının suçlamalarının

Verb

suçlama

  1. second-person singular negative imperative of suçlamak

Further reading
  • “suçlama”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.