strjúpi

Icelandic

Alternative forms

Etymology

From Old Norse strjúpi, cognates include Danish strube, Swedish strupe (“throat”).

Noun

strjúpi m (genitive singular strjúpa, nominative plural strjúpar)

  1. (rare, of animals and humans) the neck, especially the trunk that remains after the head has been hewn off[1]
    • Chapter 21, Svarfdæla saga (Icelandic)
      Fyrir sunnan hús lést Ögmundur sjá rauðan kyrtil hanga úti á ási og diglaði niður úr og brá hann í munn sér og kenndi að salt var. Síðan hljóp hann suður um húsin með kyrtilinn og dró með sér tík mikla og hjó af henni höfuðið og færði í kyrtilinn og lét taka strjúpann niður úr höfuðsmáttinni og dró að dyrunum þar sem þær voru Ragnhildur og Ingvildur.
    • Skálmöld, song Valhöll from album Baldur
      Hetja er fallin, höndin sár,
      höfuðið klofið að strjúpa.
      Gróa þar síðan Baldursbrár,
      berjalyng kroppar rjúpa.
      Hero is fallen, hand is sore
      Head is cleaved to the neck
      Ever since then grow sea mayweed
      Berries eats the Rock Ptarmigan.

References
  1. Icelandic Web of Science: Hvað merkja orðin „strjúpi“ og „drundur“? (“What do the words “strjúpi” and “drundur” mean?”)

Old Norse

Alternative forms

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

strjúpi m (genitive strjúpa)

  1. throat

Declension
  Declension of strjúpi (weak an-stem)
masculine singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative strjúpi strjúpinn strjúpar strjúparnir
accusative strjúpa strjúpann strjúpa strjúpana
dative strjúpa strjúpanum strjúpum strjúpunum
genitive strjúpa strjúpans strjúpa strjúpanna

Synonyms

Descendants
  • Icelandic: strjúpi
  • Norwegian Nynorsk: strupe
  • Norwegian Bokmål: strupe
  • Swedish: strupe
  • Danish: strube
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.