stárnout
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈstaːrnou̯t]
Conjugation
Conjugation
Infinitive | stárnout, stárnouti | Active adjective | stárnoucí |
---|---|---|---|
Verbal noun | — | Passive adjective | — |
Present forms | indicative | imperative | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
1st person | stárnu | stárneme | — | stárněme |
2nd person | stárneš | stárnete | stárni | stárněte |
3rd person | stárne | stárnou | — | — |
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive stárnout. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | stárl | stárli | — | — |
masculine inanimate | stárly | — | ||
feminine | stárla | — | ||
neuter | stárlo | stárla | — | — |
Transgressives | present | past |
---|---|---|
masculine singular | stárna | — |
feminine + neuter singular | stárnouc | — |
plural | stárnouce | — |
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.