sprostowanie
Polish
Etymology
From sprostować + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /sprɔs.tɔˈva.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: spros‧to‧wa‧nie
Noun
sprostowanie n
- (uncountable) verbal noun of sprostować
- (countable) rectification, correction, refutation
Declension
Declension of sprostowanie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sprostowanie | sprostowania |
| genitive | sprostowania | sprostowań |
| dative | sprostowaniu | sprostowaniom |
| accusative | sprostowanie | sprostowania |
| instrumental | sprostowaniem | sprostowaniami |
| locative | sprostowaniu | sprostowaniach |
| vocative | sprostowanie | sprostowania |
Further reading
- sprostowanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- sprostowanie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.