sollicitudo
Latin
Etymology
By haplology, from sollicitus + -tūdō.
Noun
sollicitūdō f (genitive sollicitūdinis); third declension
- anxiety, worry, concern, uneasiness
- Synonym: cūra
- watchful concern, solicitude
- anxious care or attention, painstakingness
Declension
Third-declension noun.
Descendants
- Catalan: sol·licitud
- French: sollicitude
- Galician: solicitude
- Italian: sollecitudine
- Occitan: sollicitud
- Portuguese: solicitude
- Romanian: solicitudine
- Spanish: solicitud
References
- “sollicitudo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “sollicitudo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- sollicitudo in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- sollicitudo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to be vexed, mortified, anxious: in aegritudine, sollicitudine esse
- to be vexed, mortified, anxious: aegritudine, sollicitudine affici
- something harasses me, makes me anxious: aliquid me sollicitat, me sollicitum habet, mihi sollicitudini est, mihi sollicitudinem affert
- to be vexed, mortified, anxious: in aegritudine, sollicitudine esse
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.