smartelijk

Dutch

Etymology

From smart (“hurt, grieve”) +‎ -lijk.

Pronunciation
  • Audio(file)

Adjective

smartelijk (comparative smartelijker, superlative smartelijkst)

  1. painful, grievous, hurtful, causing pain
  2. doleful, sorrowful, experiencing hurt or grief
    De rouw om een kind is een zeer smartelijke beproeving.
    Mourning a child is a most grievous thing to endure.
  3. intensely longing

Inflection
Inflection of smartelijk
uninflected smartelijk
inflected smartelijke
comparative smartelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial smartelijksmartelijkerhet smartelijkst
het smartelijkste
indefinite m./f. sing. smartelijkesmartelijkeresmartelijkste
n. sing. smartelijksmartelijkersmartelijkste
plural smartelijkesmartelijkeresmartelijkste
definite smartelijkesmartelijkeresmartelijkste
partitive smartelijkssmartelijkers—

Synonyms

Antonyms
  • smarteloos
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.