sluaisteáil
Irish
Verb
sluaisteáil (present analytic sluaisteálann, future analytic sluaisteálfaidh, verbal noun sluaisteáil, past participle sluaisteáilte)
- to shovel
Conjugation
conjugation of sluaisteáil (first conjugation – B)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | sluaisteálaim | sluaisteálann tú; sluaisteálair† |
sluaisteálann sé, sí | sluaisteálaimid | sluaisteálann sibh | sluaisteálann siad; sluaisteálaid† |
a shluaisteálann; a shluaisteálas / a sluaisteálann*; a sluaisteálas* |
sluaisteáiltear |
past | shluaisteáil mé; shluaisteálas | shluaisteáil tú; shluaisteálais | shluaisteáil sé, sí | shluaisteálamar; shluaisteáil muid | shluaisteáil sibh; shluaisteálabhair | shluaisteáil siad; shluaisteáladar | a shluaisteáil / ar shluaisteáil* |
sluaisteáladh | |
past habitual | shluaisteálainn / sluaisteálainn‡‡ | shluaisteáilteá / sluaisteáilteᇇ | shluaisteáladh sé, sí / sluaisteáladh sé, s퇇 | shluaisteálaimis; shluaisteáladh muid / sluaisteálaimis‡‡; sluaisteáladh muid‡‡ | shluaisteáladh sibh / sluaisteáladh sibh‡‡ | shluaisteálaidís; shluaisteáladh siad / sluaisteálaidís‡‡; sluaisteáladh siad‡‡ | a shluaisteáladh / a sluaisteáladh* |
shluaisteáiltí / sluaisteáilt퇇 | |
future | sluaisteálfaidh mé; sluaisteálfad |
sluaisteálfaidh tú; sluaisteálfair† |
sluaisteálfaidh sé, sí | sluaisteálfaimid; sluaisteálfaidh muid |
sluaisteálfaidh sibh | sluaisteálfaidh siad; sluaisteálfaid† |
a shluaisteálfaidh; a shluaisteálfas / a sluaisteálfaidh*; a sluaisteálfas* |
sluaisteálfar | |
conditional | shluaisteálfainn / sluaisteálfainn‡‡ | shluaisteálfá / sluaisteálfᇇ | shluaisteálfadh sé, sí / sluaisteálfadh sé, s퇇 | shluaisteálfaimis; shluaisteálfadh muid / sluaisteálfaimis‡‡; sluaisteálfadh muid‡‡ | shluaisteálfadh sibh / sluaisteálfadh sibh‡‡ | shluaisteálfaidís; shluaisteálfadh siad / sluaisteálfaidís‡‡; sluaisteálfadh siad‡‡ | a shluaisteálfadh / a sluaisteálfadh* |
shluaisteálfaí / sluaisteálfa퇇 | |
subjunctive | present | go sluaisteála mé; go sluaisteálad† |
go sluaisteála tú; go sluaisteálair† |
go sluaisteála sé, sí | go sluaisteálaimid; go sluaisteála muid |
go sluaisteála sibh | go sluaisteála siad; go sluaisteálaid† |
— | go sluaisteáiltear |
past | dá sluaisteálainn | dá sluaisteáilteá | dá sluaisteáladh sé, sí | dá sluaisteálaimis; dá sluaisteáladh muid |
dá sluaisteáladh sibh | dá sluaisteálaidís; dá sluaisteáladh siad |
— | dá sluaisteáiltí | |
imperative | sluaisteálaim | sluaisteáil | sluaisteáladh sé, sí | sluaisteálaimis | sluaisteálaigí; sluaisteálaidh† |
sluaisteálaidís | — | sluaisteáiltear | |
verbal noun | sluaisteáil | ||||||||
past participle | sluaisteáilte |
*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “sluaisteáil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.