skurður

Icelandic

Etymology

From Old Norse skurðr, from Proto-Germanic *skurdiz.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈskʏrðʏr/
Rhymes: -ʏrðʏr

Noun

skurður m (genitive singular skurðar, nominative plural skurðir)

the act of cutting something
cut, wound
Synonyms: sár, und
incision
ditch, canal
(medicine) operation
Synonyms: uppskurður, skurðaðgerð

Declension

declension of skurður

	indefinite	definite	indefinite	definite
m-s3	singular		plural
nominative	skurður	skurðurinn	skurðir	skurðirnir
accusative	skurð	skurðinn	skurði	skurðina
dative	skurði	skurðinum	skurðum	skurðunum
genitive	skurðar	skurðarins	skurða	skurðanna

Derived terms

afskurður (“cutting off; offcut”)
botnlangaskurður (“appendectomy”)
hvalskurður (“flensing”)
líkskurður (“dissection”)
niðurskurður (“cut, reduction”)
skipaskurður (“navigable canal”)
skurðaðgerð (“operation”)
skurðarborð (“operating table”)
skurðdeild (“surgical ward”)
skurðflötur (“section”)
skurðgoð (“idol”)
skurðgrafa (“digger, excavator”)
skurðgröftur (“ditch-digging”)
skurðlæknir (“surgeon”)
skurðpunktur (“point of intersection”)
skurðstofa (“operating theatre”)
umskurður (“circumcision”)
uppskurður (“operation”)
úrskurður (“decision, judgement”)
útskurður (“carving”)
þverskurður (“cross-section”)

Related terms

skera (“to cut”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.