skrupuł

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin scrūpulus.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈskru.puw/
  • (file)
  • Rhymes: -upuw
  • Syllabification: skru‧puł

Noun

skrupuł m inan

  1. scruple, qualm (hesitation from the difficulty of determining what is right)
    nie mieć (żadnych) skrupułówto have no scruples
    mający skrupułyscrupulous (literally, “having scruples”)
    bez skrupułówunscrupulous (literally, “without scruples”)

Declension

Derived terms

adjective
adverb
noun

Further reading

  • skrupuł in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skrupuł in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.