sklepikarz

Polish

Etymology

From sklepik +‎ -arz.

Pronunciation

IPA^(key): /sklɛˈpi.kaʂ/
Audio (file)
Rhymes: -ikaʂ
Syllabification: skle‧pi‧karz

Noun

sklepikarz m pers (female equivalent sklepikarka)

grocer, shopkeeper (person who runs a small shop)

Declension

Declension of sklepikarz

	singular	plural
nominative	sklepikarz	sklepikarze
genitive	sklepikarza	sklepikarzy/sklepikarzów
dative	sklepikarzowi	sklepikarzom
accusative	sklepikarza	sklepikarzy/sklepikarzów
instrumental	sklepikarzem	sklepikarzami
locative	sklepikarzu	sklepikarzach
vocative	sklepikarzu	sklepikarze

Derived terms

adjective

sklepikarski

noun

sklepikarstwo

verb

sklepikarzować impf

Related terms

adjective

sklepowy

nouns

sklep
sklepik
sklepowa
sklepowy

Further reading

sklepikarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
sklepikarz in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.