skilnaður
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈscɪlna(ː)ðʏr/
Noun
skilnaður m (genitive singular skilnaðar, nominative plural skilnaðir)
- separation
- Synonym: aðskilnaður
- divorce
- Synonym: hjónaskilnaður
- departure, parting
- Synonym: brottför
Declension
declension of skilnaður
| m-s3 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | skilnaður | skilnaðurinn | skilnaðir | skilnaðirnir |
| accusative | skilnað | skilnaðinn | skilnaði | skilnaðina |
| dative | skilnaði | skilnaðinum | skilnuðum | skilnuðunum |
| genitive | skilnaðar | skilnaðarins | skilnaða | skilnaðanna |
Related terms
- skilja (“to separate; to understand”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.