sinmortigi

Esperanto

Etymology

From sin (“self”) +‎ mortigo (“killing”) +‎ -i (infinitive verb suffix).

Pronunciation
  • IPA(key): [sinmorˈtiɡi]
  • Rhymes: -iɡi
  • Hyphenation: sin‧mor‧ti‧gi

Verb

sinmortigi (present sinmortigas, past sinmortigis, future sinmortigos, conditional sinmortigus, volitive sinmortigu)

  1. to commit suicide, to take one's own life

Conjugation
Conjugation of sinmortigi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense sinmortigas sinmortigis sinmortigos
active participle sinmortiganta sinmortigantaj sinmortiginta sinmortigintaj sinmortigonta sinmortigontaj
acc. sinmortigantan sinmortigantajn sinmortigintan sinmortigintajn sinmortigontan sinmortigontajn
passive participle sinmortigata sinmortigataj sinmortigita sinmortigitaj sinmortigota sinmortigotaj
acc. sinmortigatan sinmortigatajn sinmortigitan sinmortigitajn sinmortigotan sinmortigotajn
nominal active participle sinmortiganto sinmortigantoj sinmortiginto sinmortigintoj sinmortigonto sinmortigontoj
acc. sinmortiganton sinmortigantojn sinmortiginton sinmortigintojn sinmortigonton sinmortigontojn
nominal passive participle sinmortigato sinmortigatoj sinmortigito sinmortigitoj sinmortigoto sinmortigotoj
acc. sinmortigaton sinmortigatojn sinmortigiton sinmortigitojn sinmortigoton sinmortigotojn
adverbial active participle sinmortigante sinmortiginte sinmortigonte
adverbial passive participle sinmortigate sinmortigite sinmortigote
infinitive sinmortigi imperative sinmortigu conditional sinmortigus

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.