silentigi

See also: silentiĝi

Esperanto

Etymology

From silenti (“to be silent”) +‎ -igi (“to cause to be”).

Pronunciation
  • IPA(key): [silentˈiɡi]
  • Rhymes: -iɡi
  • Hyphenation: si‧lent‧i‧gi

Verb

silentigi (present silentigas, past silentigis, future silentigos, conditional silentigus, volitive silentigu)

  1. (transitive) to silence

Conjugation
Conjugation of silentigi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense silentigas silentigis silentigos
active participle silentiganta silentigantaj silentiginta silentigintaj silentigonta silentigontaj
acc. silentigantan silentigantajn silentigintan silentigintajn silentigontan silentigontajn
passive participle silentigata silentigataj silentigita silentigitaj silentigota silentigotaj
acc. silentigatan silentigatajn silentigitan silentigitajn silentigotan silentigotajn
nominal active participle silentiganto silentigantoj silentiginto silentigintoj silentigonto silentigontoj
acc. silentiganton silentigantojn silentiginton silentigintojn silentigonton silentigontojn
nominal passive participle silentigato silentigatoj silentigito silentigitoj silentigoto silentigotoj
acc. silentigaton silentigatojn silentigiton silentigitojn silentigoton silentigotojn
adverbial active participle silentigante silentiginte silentigonte
adverbial passive participle silentigate silentigite silentigote
infinitive silentigi imperative silentigu conditional silentigus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.