sevk etmek

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish سوق ایتمك (sevḳ etmek, “to drive, to send, to incite”),[1] from Arabic سَوْق (sawq, “driving, mobilization”), verbal noun of سَاقَ (sāqa, “to drive, to conscript, to pilot”),[2] equivalent to sevk +‎ etmek.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈseβc.et.mec./
  • Hyphenation: sevk‧et‧mek

Verb

sevk etmek (third-person singular simple present sevk eder)

  1. (transitive) To send, to dispatch.
    Synonyms: göndermek, transfer etmek
  2. (transitive, figuratively) To compel to move, to push, to propel.

Conjugation
Conjugation of sevk etmek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive sevk etmek
impersonal participle imperfective sevk eden
perfective sevk etmiş
prospective sevk edecek
personal participle non-prospective sevk ettiğim sevk ettiğin sevk ettiği sevk ettiğimiz sevk ettiğiniz sevk ettikleri
prospective sevk edeceğim sevk edeceğin sevk edeceği sevk edeceğimiz sevk edeceğiniz sevk edecekleri
verbal noun sevk etme
way of doing sevk ediş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist sevk ederim sevk edersin sevk eder sevk ederiz sevk edersiniz sevk ederler
imperfective sevk ediyorum sevk ediyorsun sevk ediyor sevk ediyoruz sevk ediyorsunuz sevk ediyorlar
past perfective sevk ettim sevk ettin sevk etti sevk ettik sevk ettiniz sevk ettiler
imperfective sevk ediyordum sevk ediyordun sevk ediyordu sevk ediyorduk sevk ediyordunuz sevk ediyorlardı (or sevk ediyordular)
future sevk edeceğim sevk edeceksin sevk edecek sevk edeceğiz sevk edeceksiniz sevk edecekler
inferential perfective sevk etmişim sevk etmişsin sevk etmiş sevk etmişiz sevk etmişsiniz sevk etmişler
aorist sevk edermişim sevk edermişsin sevk edermiş sevk edermişiz sevk edermişsiniz sevk ederlermiş (or sevk edermişlar)
imperfective sevk ediyormuşum sevk ediyormuşsun sevk ediyormuş sevk ediyormuşuz sevk ediyormuşsunuz sevk ediyorlarmış
conditional simple sevk etsem sevk etsen sevk etse sevk etsek sevk etseniz sevk etseler
perfective sevk etseydim sevk etseydin sevk etseydi sevk etseydik sevk etseydiniz sevk etseydiler
optative sevk edeyim sevk edesin sevk ede sevk edelim sevk edesiniz sevk edeler
progressive sevk etmekteyim sevk etmektesin sevk etmekte sevk etmekteyiz sevk etmektesiniz sevk etmekteler
necessitative sevk etmeliyim sevk etmelisin sevk etmeli sevk etmeliyiz sevk etmelisiniz sevk etmeliler
imperative sevk et sevk etsin sevk edin (or sevk ediniz) sevk etsinler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist sevk eder miyim? sevk eder misin? sevk eder mi? sevk eder miyiz? sevk eder misiniz? sevk ederler mi?
imperfective sevk ediyor muyum? sevk ediyor musun? sevk ediyor mu? sevk ediyor muyuz? sevk ediyor musunuz? sevk ediyorlar mı?
past perfective sevk ettim mi? sevk ettin mi? sevk etti mi? sevk ettik mi? sevk ettiniz mi? sevk ettiler mi?
imperfective sevk ediyor muydum? sevk ediyor muydun? sevk ediyor muydu? sevk ediyor muyduk? sevk ediyor muydunuz? sevk ediyorlar mıydı?
future sevk edecek miyim? sevk edecek misin? sevk edecek mi? sevk edecek miyiz? sevk edecek misiniz? sevk edecekler mi?
inferential perfective sevk etmiş miyim? sevk etmiş misin? sevk etmiş mi? sevk etmiş miyiz? sevk etmiş misiniz? sevk etmişler mi?
aorist sevk eder miymişim? sevk eder miymişsin? sevk eder miymiş? sevk eder miymişiz? sevk eder miymişsiniz? sevk ederler miymiş?
imperfective sevk ediyor muymuşum? sevk ediyor muymuşsun? sevk ediyor muymuş? sevk ediyor muymuşuz? sevk ediyor muymuşsunuz? sevk ediyorlar mıymış?
conditional simple sevk etsem mi? sevk etsen mi? sevk etse mi? sevk etsek mi? sevk etseniz mi? sevk etseler mi?
perfective sevk etse miydim? sevk etse miydin? sevk etse miydi? sevk etse miydik? sevk etse miydiniz? sevk etseler miydi?
progressive sevk etmekte

miyim?

 sevk etmekte misin? sevk etmekte mi? sevk etmekte miyiz? sevk etmekte misiniz? sevk etmekteler mi?
necessitative sevk etmeli

miyim?

 sevk etmeli misin? sevk etmeli mi? sevk etmeli miyiz? sevk etmeli misiniz? sevk etmeliler mi?
Negative declarative
infinitive sevk etmemek
impersonal participle imperfective sevk etmeyen
perfective sevk etmemiş
prospective sevk etmeyecek
personal participle non-prospective sevk etmediğim sevk etmediğin sevk etmediği sevk etmediğimiz sevk etmediğiniz sevk etmedikleri
prospective sevk etmeyeceğim sevk etmeyeceğin sevk etmeyeceği sevk etmeyeceğimiz sevk etmeyeceğiniz sevk etmeyecekleri
verbal noun sevk etmeme
way of doing sevk etmeyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist sevk etmem sevk etmezsin sevk etmez sevk etmeyiz sevk etmezsiniz sevk etmezler
imperfective sevk etmiyorum sevk etmiyorsun sevk etmiyor sevk etmiyoruz sevk etmiyorsunuz sevk etmiyorlar
past perfective sevk etmedim sevk etmedin sevk etmedi sevk etmedik sevk etmediniz sevk etmediler
imperfective sevk etmiyordum sevk etmiyordun sevk etmiyordu sevk etmiyorduk sevk etmiyordunuz sevk etmiyorlardı
future sevk etmeyeceğim sevk etmeyeceksin sevk etmeyecek sevk etmeyeceğiz sevk etmeyeceksiniz sevk etmeyecekler
inferential perfective sevk etmemişim sevk etmemişsin sevk etmemiş sevk etmemişiz sevk etmemişsiniz sevk etmemişler
aorist sevk etmezmişim sevk etmezmişsin sevk etmezmiş sevk etmezmişiz sevk etmezmişsiniz sevk etmezlermiş
imperfective sevk etmiyormuşum sevk etmiyormuşsun sevk etmiyormuş sevk etmiyormuşuz sevk etmiyormuşsunuz sevk etmiyorlarmış
conditional simple sevk etmesem sevk etmesen sevk etmese sevk etmesek sevk etmeseniz sevk etmeseler
perfective sevk etmeseydim sevk etmeseydin sevk etmeseydi sevk etmeseydik sevk etmeseydiniz sevk etmeseydiler
optative sevk etmeyeyim sevk etmeyesin sevk etmeye sevk etmeyelim sevk etmeyesiniz sevk etmeyeler
progressive sevk etmemekteyim sevk etmemektesin sevk etmemekte sevk etmemekteyiz sevk etmemektesiniz sevk etmemekteler
necessitative sevk etmemeliyim sevk etmemelisin sevk etmemeli sevk etmemeliyiz sevk etmemelisiniz sevk etmemeliler
imperative sevk etme sevk etmesin sevk etmeyin (or sevk etmeyiniz) sevk etmesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist sevk etmez miyim? sevk etmez misin? sevk etmez mi? sevk etmez miyiz? sevk etmez misiniz? sevk etmezler mi?
imperfective sevk etmiyor muyum? sevk etmiyor musun? sevk etmiyor mu? sevk etmiyor muyuz? sevk etmiyor musunuz? sevk etmiyorlar mı?
past perfective sevk etmedim mi? sevk etmedin mi? sevk etmedi mi? sevk etmedik mi? sevk etmediniz mi? sevk etmediler mi?
imperfective sevk etmiyor muydum? sevk etmiyor muydun? sevk etmiyor muydu? sevk etmiyor muyduk? sevk etmiyor muydunuz? sevk etmiyorlar mıydı?
future sevk etmeyecek miyim? sevk etmeyecek misin? sevk etmeyecek mi? sevk etmeyecek miyiz? sevk etmeyecek misiniz? sevk etmeyecekler mi?
inferential perfective sevk etmemiş miyim? sevk etmemiş misin? sevk etmemiş mi? sevk etmemiş miyiz? sevk etmemiş misiniz? sevk etmemişler mi?
aorist sevk etmez miymişim? sevk etmez miymişsin? sevk etmez mimiş? sevk etmez miymişiz? sevk etmez miymişsiniz? sevk etmezler miymiş?
imperfective sevk etmiyor muymuşum? sevk etmiyor muymuşsun? sevk etmiyor muymuş? sevk etmiyor muymuşuz? sevk etmiyor muymuşsunuz? sevk etmiyorlar mıymış?
conditional simple sevk etmesem mi? sevk etmesen mi? sevk etmese mi? sevk etmesek mi? sevk etmeseniz mi? sevk etmeseler mi?
perfective sevk etmese miydim? sevk etmese miydin? sevk etmese miydi? sevk etmese miydik? sevk etmese miydiniz? sevk etmeseler miydi?
progressive sevk etmemekte miyim? sevk etmemekte misin? sevk etmemekte mi? sevk etmemekte miyiz? sevk etmemekte misiniz? sevk etmemekteler mi?
necessitative sevk etmemeli miyim? sevk etmemeli misin? sevk etmemeli mi? sevk etmemeli miyiz? sevk etmemeli misiniz? sevk etmemeliler mi?

References
  1. Redhouse, James W. (1890) “سوق ایتمك”, in A Turkish and English Lexicon‎, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1093
  2. Nişanyan, Sevan (2002–) “sevk”, in Nişanyan Sözlük

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.