schimpscheut

• schempscheut

Already attested in the 17th century. Compound of schimpen (“verbally abuse”) +‎ scheut (“shot”, obsolete form of schot).

• IPA^(key): /ˈsxɪmp.sxøːt/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: schimp‧scheut

schimpscheut f (plural schimpscheuten, diminutive schimpscheutje n)

1. (countable) insult, jab, slur
   • 1929, Joost van den Vondel, "Rozemont", in Sterck et al (eds.), De werken van Vondel. Deel 3. 1627-1640, Maatschappij voor goede en goedkoope lectuur (1st edition; publication of the original was around 1640), page 781.

     Sophia, wat al leets hebt ghy Godts Kerck gebrouwen, / Met eenen schimpscheut (ach een schimpwoort vry gering) / Die Narses, door het hart, aen zijn vijf zinnen ging, / En, als een pijl, uw tong zoo los en bits ontglipte;

     (please add an English translation of this quotation)

• belediging
• beschimping
• schimp